Geboorte en overlijden hebben één ding gemeen. ‘Moeder Natuur’ bepaalt wanneer je ter wereld komt en wanneer je gaat. Maar … bij het sterven is er één belangrijke uitzondering: euthanasie. De week van de euthanasie (van 10 tot en met 16 februari) was voor ons de aanleiding van deze column.

Feitelijkheden in het kort

Als er sprake is van ondraaglijk lijden, geeft de Nederlandse wet de mogelijkheid voor euthanasie. Daar gaat een zorgvuldige procedure aan vooraf voordat het zover is. Uiteindelijk staat de dag en het tijdstip vast en wordt de euthanasie ook echt op die dag en dat uur door de behandelend arts uitgevoerd. Na het overlijden is er altijd een tweede, onafhankelijke arts, die schouwt en het overlijden vaststelt. Vervolgens geeft de Officier Van Justitie het lichaam vrij, zoals dat heet. Pas daarna mag een uitvaartverzorger het verzorgen van de overledene regelen of naar een uitvaartcentrum overbrengen.

Gevoel van troost en verdriet

Sommige mensen lijden zo erg, dat ze niet meer verder willen leven. Ze kunnen niet meer. Dan spreek je van ondraaglijk lijden. Wat dat is, verschilt van mens tot mens. Weten wanneer je gaat overlijden, geeft dan een gevoel van opluchting en rust. Ook voor de achterblijvers, want zij voelen zich machteloos om hun dierbare te zien lijden. Maar tegelijkertijd is weten wanneer het einde nadert ook een heel verdrietig gevoel. Echt weten op welke dag en tijd je definitief afscheid moet nemen van elkaar is confronterend.

Voorbereiden op de uitvaart

Wat rust geeft in de periode voor de euthanasie, is praten over de uitvaart en welke wensen er zijn. Vaak worden wij als uitvaartverzorgers hierbij betrokken. Dat kan variëren van globale wensen over verzorgen en begraven of cremeren. Tot in detail met het opstellen van een rouwkaart en de keuze voor bijvoorbeeld bier en bitterballen na afloop van de afscheidsdienst. Om dit samen te bespreken, en de wensen ook zo uit te voeren, geeft een troostend gevoel.

 © Eclips Uitvaarten, maart 2025