Bij het regelen van een uitvaart ben je vooral bezig met de wensen van je dierbare, met verdriet en afscheid nemen. En niet met afval scheiden, op tijd de verwarming lager en de lampen uit. Maar bij het einde van een voetafdruk van een mens, begint een verdere toekomst voor de achterblijvers.

Dus misschien is het helemaal zo gek nog niet om eens na te denken over milieubewuste keuzes.

Lievelingskleding

Zo is veel gedragen of vintage kleding veel sneller verteerd, omdat de weefsels zwakker zijn door al het wassen. Dus toch begraven in zijn de lievelingstrui in plaats van het trouwpak? En polyester en nylon kun je beter niet begraven of verbranden. Lichte, organische materialen zoals linnen, hennep, wol of zijde wel.

Puur houten kist, een wade of …

Nieuw is een doodskist van levend materiaal: de schimmelkist. Het plaatmateriaal ontstaat door mycelium (wortels van paddenstoelen) in hennepvezel te laten groeien. Prima materiaal om te begraven; het vergaat vrij snel en bevordert ook het afbreekproces van het lichaam. Alternatief is een baar van wilgenteen of bamboe met een wade van wol, linnen of hennep waarin de overledene wordt gewikkeld.

Te voet of per fiets

Alternatieven voor de traditionele rouwauto is een elektrische auto of, beter nog voor de kortere afstanden, te voet met een loopkoets of met een fiets met aanhanger. Het meest belastend voor het milieu is het vervoer van de belangstellenden. Je zou er daarom voor kunnen kiezen om de uitvaart op één locatie te houden; de afscheidsdienst, begrafenis of crematie en de condoleance/koffietafel/borrel bij elkaar. Dan worden er minder kilometers gereden.

Er zijn nog meer verschillende mogelijkheden om een uitvaart een beetje duurzamer te maken. Voor de één voelt het extreem, voor de ander als een passende jas. In ieder geval toch maar eens over nadenken welke voetafdruk een uitvaart achterlaat?

 © Eclips Uitvaarten, augustus 2025